პიზის კოშკი, ამავე სახელწოდების ქალაქში მდებარე საოცარი არქიტექტურული მარაგი, ცნობილია თავისი უნიკალურად დახრილი სტრუქტურით, რომელიც მსოფლიოს კიდევ უფრო აცხადებს საოცრებად. ეს კოშკი რენესანსის ეპოქის მნიშვნელოვანი ნიმუშია, რომელმაც მილიონობით ტურისტი წლების განმავლობაში მიიზიდა.
კოშკის მშენებლობა დაიწყო 1173 წელს და მისი დასრულება 199 წლის განმავლობაში გაგრძელდა, დასრულებით 1372 წელს. კოშკი თავდაპირველად სამხედრო დანიშნულების ნაგებობად იგეგმებოდა და შემდგომში ქალაქის კათედრალის ნაწილია. მისი არქიტექტორები იყვნენ ბონანო პიზანო და ჯოვანნი დი სიმონე, ხოლო კოშკის სტრუქტურა შვიდი სართულიდან და 294 საფეხურიდან შედგება.
პიზის კოშკის ყველაზე მსხვილი მახასიათებელი მისი დახრილია, რომელიც დაახლოებით 3.97 გრადუსია. დახრილობა გამოწვეულია ცარციან მიწის ფენაზე აგებით, რის შედეგადაც კოშკი ნელ-ნელა ხრახნიდა. ეს პრობლემა აშკარად 1178 წელს გახდა, როდესაც მხოლოდ სამი სართული იყო აშენებული. ამის გამო კოშკის მშენებლობა შეჩერდა დაახლოებით 100 წლის განმავლობაში, რამაც მას დასტაბილიზირებული მდგომარეობა მისცა.
კოშკის დახრილობის შემცირების და მისი დაცვითი მარშრუტის მკარნახობის მიზნით, XIX საუკუნის ბოლოს და XX საუკუნის დასაწყისში ჩატარებული მრავალრიცხოვანი რეაბილიტაციური სამუშაოები მოხდა. 1990-2001 წლებში კოშკი სრულად დაინახა ჩაკეტილი, რათა სტრუქტურული გამაგრება განხორციელებულიყო. მაშინდელი სამუშაოების შედეგად დახრილობა მნიშვნელოვნად შემცირდა და კოშკი გახსნა ტურისტული მონახულებისთვის.
პიზის კოშკის დახვეულობა და მისი მბრწევი სახე, ტურისტებისთვის საინტერესო ხელმოსაწვდენ წამიქრებად იქცა. მისი ვიზიტი არა მხოლოდ არქიტექტურული მშვენიერების შეფასებისთვის, არამედ ისტორიის, მეცნიერების და ინჟინერიის უნიკალური ახირების შესწავლისთვისაც არის მნიშვნელოვანი. კოშკს დღესდღეობით იხილავენ, როგორც კაცობრიობის მრავალწახული მნიშნელობის ნიმუშს, რომელიც მომავალმა თაობებმააც უნდა დაიცვან.
